"Yüce Manifestoya inanan Cesare Pavese, ölmeden önce,

“Günleri değil, anları hatırlarız, ” diye yazmış.

Çiçek fidanlığına uzanan yolu koştuğumu hatırlıyorum.

En iyi olduğum anlarda yüzündeki gülümsemeyi, kahkahalarını,

bana hiç hata yapamazmışım ve bir bütünmüşüm gibi baktığını

hatırlıyorum. Öyle olmadığımda dahi bakışlarının değişmediğini

hatırlıyorum.

Avcumun içindeki elini, nasıl hissettirdiğini hatırlıyorum; bir

şey ve biri bana aitmiş gibi..."

-Jennifer Niven, Hayatın Kıyısında